Choć Elżbieta II jest królową, która nie komentuje swojego życia prywatnego dostarcza Nam  jednak wielu ciekawych faktów, może nie są to wielkie Tajemnice Windsorów, ale Jej życie nie było ani nie jest proste i nudne.
Elżbieta przyszła na świat 21 kwietnia 1926 roku w domu przy Bruton Street 17 w londyńskiej dzielnicy Myfair w wyniku cesarskiego cięcia. 
Dziewczynka była pierwszym dzieckiem Elżbiety Małgorzaty Bowes-Lyon i Alberta Fryderyka Windsora, książąt Yorku, nic nie zapowiadało, że ważąca ponad 3,5 kilograma dziewczynka zostanie angielską królową. Elżbieta, którą pieszczotliwie nazywano Lilibeth, była dopiero trzecia w kolejce do tronu, po stryju i ojcu. Musiałyby zajść naprawdę nadzwyczajne okoliczności, by los się odmienił. Jednak stało się to za sprawą miłości. Po śmierci króla Jerzego VI
w styczniu 1936 wstąpił na tron jego starszy syn Edward. Kiedy nie wyrażono zgody na jego ślub z dwukrotną rozwódką Wallis Simson, po zaledwie 325 dniach panowania podpisał akt abdykacji na rzecz swego młodszego brata Alberta. 11-letnia Elżbieta był wówczas zbyt mała, by zrozumieć, jakie konsekwencji dla jej życia ma fakt wstąpienia ojca na tron i to, że z miejsca trzeciego w kolejce do tronu przeskoczyła na pierwsze. 
Do końca życia diuka Windsoru - Edward VIII otrzymał taki tytuł po abdykacji_ Elżbieta będzie respektować wolę swojej matki  i unikać jakichkolwiek kontaktów  ze stryjem i jego żoną. Odwiedzi go w jego rezydencji we francuskim Neuilly w 1972 roku tydzień przed jego śmiercią. Diuk Windsoru zostanie pochowany w królewskim mauzoleum w Windsorze. Wallis Simpson spocznie obok niego czternaście lat później w 1986 roku. Elżbieta II  odmówiła przyznania jej tytułu HRH ( jej Królewska Wysokość).


Cofnijmy  się to dzieciństwa królowej. Elżbieta nigdy nie sądziła, że będzie musiała być przygotowywana do roli królowej...
Pierwsze lata dzieciństwa spędziła na Piccadilly Road 145, gdy skończyła 6 lat, rodzina przeniosła się do przytulnej wiejskiej rezydencji - pałacu Royal Lodge w Windsorze.
Mała Lilibeth była ulubienicą swojego dziadka Jerzego V. Rozpieszczał ją do tego stopnia, że naewt podczas jednej z wizyt arcybiskupa Canterbury w Buckingham bez namysłu na życznie wnuczki chodził z nią umieszczoną na plecach na czworaka po pałacowych komnatach. Swoe dzieci Jerzy V traktował bardzo surowo, z Elżbietą natommiast bawił się bardzo chętnie i bez zachowania konwenansów. Mowiła do niego : " Dziadunio Anglia", babcia Elżbiet - królowa Maria - swoją ulubioną wnuczkę uczyła dobrych manier, powagi i cierpliwości.
W wieku 11 lat życie Elżbiety w ciągu jednego dnia zmieniło się całkowicie. Po koronacji Jerzego VI stało się jasne, że po nim na tronie zasiądzie Elżbieta. Rodzina królewska przeniosła się do liczącego 600 komnat pałacu Buckingham. Z dnia na dzien musiała stać się Elżbietą - sukcesorką. Codziennie rano składał rodzicom ceremonialny pokłon, przyjaciółki mogły zwracać się do niej jedynie per Ma'ad ( od madam) i składać jej ukłon. Wojna uczyniła z niej twardą kobietę, która póżniej stała się idealną moarchinią.

Ona dla niego przeciwstawiła się rodzicom, on dla niej zrezygnował ze wszystkiego. 

To była miłość od pierwszego wejrzenia. 22 lipca 1939 roku Elżbieta z siostrą i rodzicami udała się z wizytą do Akademii Marynarki w Dartmounth.. Niestety, wybuchła tam epidemia świnki i wizyta nie mogła się odbyć. Wówczas lord Luis Mountbatten wyznaczył na przewodnika i opiekuna księżniczek młodego oficera grecko-niemiecko-duńskiego pochodzenia - Filipa,  prywatnie ich kuzyna trzeciego stopnia. Przystojny wysportowany blondyn miał wówczas 18 lat, Elżbieta - 13. W sali zabaw grali w krykieta i bawili się kolejka elektryczną.


Siedem tygodni później wybucha II wojna światowa, w której Filip bierze czynny udział. W nagrodę za swoje sukcesy dostaje przepustkę na święta Bożego Narodzenia, które spędza w Windsorze z rodziną królewską. Po tym pobycie Elżbieta i Filip zaczynają do siebie pisać.
Ale prawdziwy wybuch miłości ma miejsce dopiero latem 1944 w Barmoral. I choć zostaje brutalnie przerwany, gdy jednostka Filipa zostaje wysłana na Bliski Wschód, to już wtedy Filip ma poważne zamiary wobec Elżbiety.
Dwa lata później w romantycznej scenerii na szkockim wzgórzu, już jako kapitan, książę oświadcza się następczyni brytyjskiego tronu. Ona godzi się nie pytając rodziców. Wie, że nie sprzyjają oni temu związkowi z bardzo konkretnego powodu : Filip jako syn króla Grecji Jerzego I, jest bliskim krewnym niemieckiej linii książąt, którzy podczas wojny blisko współpracowali z reżimem nazistowskim. Jednak chwalebne zasługi wojenne i zrzeczenie  się obywatelstwa i tytułów Greckich pozwalają na ślub. Filip przechodzi na anglikanizm, przyjmuje nazwisko Mountbatten a p zawarciu małżeństwa otrzyma tytuł księcia Edynburga.
Oficjalne zaręczyny mają miejsce 10 lipca 1947 roku i spotykają się z dobrym przyjęciem w kraju.  Ruszają przygotowania do ślubu. Okazał suknia ślubna krawca królowej Normana Hartnela z grubej satyny w kolorze kości słoniowej wyszywana perełkami i kryształkami podobnie jak tren. Wzory są inspirowane  "Wiosną" Sandro Botticellego.
Ślub księżniczki ma miejsce 20 listopada 1947 roku w Opactwie Westminsterskim. Młoda para dostaje 2583 prezenty ślubne. Po przyjęciu weselnym para wyjeżdża na miesiąc miodowy do Broadlands, posiadłości Mountbattenów, jednak przez dziennikarzy tłoczących    się pod bramą uciekają do Barmolar.
Po powrocie zaczyna się normalne życie, przeprowadzają się do Clarence House i nie wiedzą z czego będą żyć...
Ogromny majątek Windsorów należy do rodziców Elżbiety, a Filip ma niewielką pensję oficera marynarki. Na szczęście 19 grudnia 1947 roku Izba Gmin przyznaje dotację państwową na rzecz księżniczki.
Filip kontynuuje karierę marynarza na Malcie, gdzie dołącza do niego żona. Mówi się, że to najlepszy okres w życiu przyszłej królowe. Jest zwykłą żoną przyjażni sie z żonami innych marynarzy. 
Rok po ślubie przychodzi na świat ich syn Karol, a prawie dwa lata później  Anna. 


Sielskie życie drastycznie się zmienia, gdy stan zdrowia króla Jerzego Vi się zmienia...